Pup Zoë

Gepubliceerd door jenniferseldenrijk op

“Wat een verrader ben je, ik begrijp echt niet hoe je dit kunt doen en ook nog eens zonder overleg met ons!” Dat zijn niet letterlijk de woorden van onze katers Mickey en Tarzan maar als ze konden praten dan zouden ze zoiets dergelijks zeggen. Honden en katten zijn van nature niet direct de beste vrienden en met de komst van een pup in huis kijken onze katers (letterlijk) even de kat uit de boom, ze hebben er nog geen goed gevoel bij en het vertrouwen moet groeien.

Korte-termijn-oplossing: Wegpesten!

Zij zien de bui al hangen, alles wordt anders en zij zijn boos en beledigd dat wij Zoë (een 7,5 weken oude Golden Retriever pup) in huis hebben gehaald. De dynamiek in huis is compleet anders en ergens zijn ze bang dat zij minder aandacht krijgen en zijn ze ook een beetje jaloers. Zoë is er nog maar net, maar ik zie het al gebeuren; de katten gaan er alles aan doen om haar in een kwaad daglicht te stellen bij ons. Als we even niet kijken dan maken ze haar aan het schrikken zodat ze gaat blaffen en piepen (of misschien wel in huis gaat plassen) of ze bedenken andere onaardige dingen.

Gepest en getreiter, en dat terwijl Zoë nog maar een baby is die werkelijk geen vlieg kwaad doet. Ze wil juist spelen en vriendjes worden. Kortom met de beste intenties alleen gaat zij het bij ons thuis niet redden. Tarzan en Mickey zien haar het liefste vandaag dan morgen vertrekken en dat terwijl ze haar geen kans hebben gegeven.

Werken aan de band

Wat lijken wij mensen toch veel op dieren vind ik. Hoe vaak komt het niet voor dat medewerkers en teamleden moeten samenwerken maar elkaar niet liggen? Dat de nieuwelingen moeten strijden voor hun plekje? Dat de ‘oude rotten’ zich bedreigd voelen en niet open staan voor de talenten en krachten van anderen.

De feiten zien er goed uit; een nieuw, fris dynamisch persoon die het team komt versterken waardoor het werk sneller verzet kan worden maar emotioneel ziet het er vaak heel anders uit. Emoties zijn niet rationeel en zorgen voor stress, spanning en vijandigheid. Ingesleten patronen die in elk mens naar boven komen als hij/zij zich bedreigd of in nood voelt.

Probeer het eens opnieuw; onthaal een nieuwe collega zoals jij zelf ook onthaald zou willen worden. Behandel anderen hoe jij zelf ook behandeld wilt worden, stel je open en maak je emoties bespreekbaar. De band moet groeien, dat is niet iets wat van de één op andere dag ontstaat, maar geef het in ieder geval een kans.

Teamwork thuis

Teambuilding Thuis

De komende weken is mijn agenda in de avonduren goed gevuld. Ik heb thuis direct na het eten een teambuildingssessie gepland waar alle betrokkenen zich mogen laten horen. Eerst vertel ik de katten dat zij nog net zo lief zijn als voor de komst van Zoë (ondanks dat ik hun mandje even heb verplaatst naar achterin de kamer), en vervolgens geef ik ze een knuffel om ze meer vertrouwen te geven (er is geen reden voor jaloezie).

Vervolgens paai ik iedereen met een lekker snoepje en neem ik de tijd om ze rustig aan elkaar te laten wennen. De katten mogen eerst en heel voorzichtig als Zoë slaapt dan begluren ze haar. Uiteindelijk wil ik ernaartoe dat alle angst als sneeuw voor de zon is verdwenen en ze langer dan 1 minuut in dezelfde ruimte kunnen zijn.

Vanaf dat punt is het zaak om te gaan bouwen aan de band en ik ben er zeker van dat ik hier over een poosje niet meer tussen hoef te zitten. Dat ze dikke vrienden worden en wie weet wel onafscheidelijk. Dan hebben wij een winnend team!


1 reactie

Roberto · januari 23, 2018 op 3:54 pm

Ha ha ha, mooie analogie Jen! Deze les kunnen we vast gebruiken bij Medicore!

Laat een antwoord achter aan Roberto Reactie annuleren

Avatar plaatshouder

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *