More = Less

Met dank aan mijn gastblogger die deze blog schreef en alle inzichten graag deelt

Ik realiseerde me gisteren dat ik nòg een patroontje heb ontwikkeld : de nadruk op bevrediging op de korte termijn. Denk even aan het doen van kleine klusjes, het consumeren van series, artikeltjes, films en boeken. Snacks eten en drankjes drinken. Snel resultaat, snelle bevrediging, directe feedback. Echt es diepgaand mijn best doen, langer dan (laten we zeggen) een uur concentratie op één probleem, vraagstuk of werkstuk is er al een tijdje niet meer bij.

Alles moet snel, alles moet NU

Het is misschien ook wel een sign o’ the times. Op het werk en thuis moeten we multitasken, tv en film worden steeds sneller gesneden. Er lijkt geen geduld meer te zijn. Alles moet snel, alles moet NU. Er is zoveel competitie om onze aandacht. Van alle apps en notificaties op onze smartphones, van alle RSS feeds, blogs, vlogs en websites op internet, al die boeiende series op Netflix, reclame langs de weg en in onze postbus, de rijen emails in onze inboxes, de oneindig lange todo lists, veeleisende bazen, partners en kinderen.

Er is een groeiende information overload, er is FOMO. We krijgen dagelijks zoooo veel prikkels, op allerlei manieren. Er zijn zoveel verlokkingen. Alles om ons heen conditioneert ons om maar snel-snel-snel meer-meer-meer te doen. Elke minuut van de dag volgepland, reeds bezet, besproken, gereserveerd en in optie gezet. We haasten ons van afspraak naar sportschool naar kinderopvang. Altijd bézig. Druk. Het tempo is hoog, elke dag. De tijdblokjes worden korter en korter. Gekmakend en ziekmakend.

“Rusten doe je maar in je kist”

Is het dan vreemd dat geduld inmiddels iets uit de antieke oudheid lijkt ? In elk geval merk ik zelf WEL dat ik minder concentratie kan opbrengen, minder lang de focus op iets kan vasthouden. Afleiding ligt altijd op de loer. Impulsen. Een onrustige geest.

Wat ik ook merk is dat ik niet meer zo goed kan genieten van dingen, op het moment dat ik ze doe. Omdat ik in mijn hoofd alweer met het volgende ding bezig ben. Of in elk geval met de vraag wat ik hierná het beste kan doen. Ik ben niet in het moment aanwezig, niet aandachtig in het hier en nu. Dat is ook iets dat samenhangt met streven, met verder willen komen, met ongeduld. Met hoge verwachtingen aan mezelf. Met mentale druk.

Voel me schuldig als ik even slack, als ik de lijn even laat vieren. Want er moet wel gepresteerd worden, ja ! Rusten doe je maar in je kist. Nu wil ik rendement, effect, winst, prestaties, resultaat. Niet dat ik bij het bereiken van die eindstreep ontzettend blij ben. Neuh – ik verleg de eindstreep gewoon weer zodat er weer iets te streven valt. Er moet wel beweging in de tent blijven, he !  Anders kak ik in, krijg ik breinverweking, raak ik achterop in de oneindige ratrace die dit westers leven is geworden.

“Alleen die dingen doen waar jij zelf voor hebt gekozen”

Living a well moderated life – mooie slogan. Net als Less is more. Bewust kiezen voor wat je toelaat in je leven en in je mind. De verwachtingen van de ‘anderen’ en van de maatschappij achter je laten en nu eens kijken naar wat je zélf wilt. F*ck al die apps, series en websites die je aandacht opeten en die vooral de aanbieders van al dat ‘lekkers’ iets opleveren. Focus je aandacht op wat voor JOU telt.

Niet langer bang zijn om iets te missen. Niet langer geleefd worden door allerlei onuitgesproken verwachtingen. Vertragen i.p.v. meer doen in minder tijd. Werkelijk ervaren wat zich nu en hier voordoet. Aandachtig aanwezig zijn. Alleen die dingen doen waar je zelf voor hebt gekozen. Omdat je zelf wilt, niet omdat het ‘moet’ (van wie dan ook). Lifestyle design, baby! 

Echt gebrek heb ik niet gekend en dat hoeft dus ook niet in dit land. Er is overvloed, er is geld, er is eten, er is hulp. Mijn punt is dus : er is een keuze. Je hóeft niet mee in de ratrace. De rijkdom zit hem toch in andere dingen. De zon op je gezicht. Kijken naar de vogeltjes die op je balkon komen checken of er nog wat te snaaien valt. De tijd nemen om je dagelijkse dingen te doen. Genieten van het moment, ook als je even niets doet. Dankbaarheid beoefenen.

More = Less.

Dat denk ik wel es. Door zoveel mogelijk dingen in je dag te proppen wordt je levenskwaliteit uiteindelijk minder. Dus ik pleit voor minderen. Dus plan dit maar in je agenda : “doe minder, geniet meer” , liefst met een wekelijks herhaalpatroon. En nu naar buiten… de zon wacht op je.

Wil je meer lezen? Check dan mijn andere Inspiratie Blogs

Follow my blog with Bloglovin